over Kees Steketee
> STARTPAGINA
v.l.n.r. : Het Anker Uithuizermeeden, september 2011 - Gereformeerde kerk Haamstede, oktober 2005 - Hippolytuskerk Middelstum, mei 2006
Kees
Steketee (1954)
studeerde van 1972 tot 1977 aan de conservatoria te
Rotterdam en Groningen,
hoofdvak orgel. In 1977 behaalde hij zijn diploma orgel-B.
Van 1980 tot 1982
studeerde hij, bij Jos Leussink aan het conservatorium in
Zwolle, koordirectie.
Hij is cantor-organist van de Johannes de Doperkerk in Huizinge,
waar hij tevens
actief is als componist van kerkmuziek. Belangrijk onderdeel daarvan is de
jaarlijkse
vervaardiging (met tekstschrijfster Barbara de Beaufort) van speciaal voor de
cantorij bedoelde cantates. Momenteel wordt gewerkt aan opus 4, het verhaal van
Jona.
Regelmatig concerteert hij of treedt, al dan niet vergezeld van
zijn kistorgel, op
als begeleider van koren en/of solisten.
Behalve zijn
bezigheden als serieus musicus maakt Steketee ook graag uitstapjes
naar wat
lichtere
vormen van muziekmaken, zoals cabaret, schooltheater en musical.
Hij
maakte twee solo CD’s: “Bach op het Hogeland” (1994) en “Steketwee” (1997)
waarop hij Bach
en anderen op een heel andere manier benadert dan via de
traditionele
klanken van het orgel.
In maart 2009 verscheen een single met maar
liefst twee
lofliederen op Delfzijl.
In zijn
vrije tijd studeerde hij sinds zijn 40e theologie. In 2002
studeerde hij af met een
doctoraalscriptie over de Christusrecitatieven in de Mattheüspassion
van Johann
Sebastian Bach.
Wekelijks schrijft hij een column voor de Protestantse Kerkbode van
de provincie
Groningen.
Daarin gaat het vaak over kerk en kerkmuziek.
Van zijn columns verschenen inmiddels acht
verzamelbundels: 'De vrouw moet
zwijgen' (2006),
'Echte mannen zeuren niet'
(2007), 'Ik heb gezegd' (2009),
'Wie het begrijpt mag het zeggen' (2011), 'Je blijft je verbazen' (2013),
'Mij hoor je niet klagen' (2015), 'Misschien snap ik het wel niet'
(2017)
en 'Zo lust ik er nog wel een' (2019).
In april 2017 gaf
Steketee zijn eerste roman uit: ‘Nieuwe bezems’. Daarin beschrijft hij,
met humor, ironie en zelfspot, van binnenuit hoe aan de vijftigjarige
geschiedenis van
een muziekschool, ergens in het noorden van Groningen, door rommelig uitgevoerde
bezuinigingen, maar vooral ook door wanbeleid, een roemloos einde komt.
Zie ook de pagina BIBLIOGRAFIE.
v.l.n.r. : Eisenach, mei 2002 - Appingedam, september 2009
Opmerkingen, vragen, suggesties ?