in de pers
> STARTPAGINA
> IN DE PERS
(Protestantse Kerkbode
Groningen,
12 juli 2008;
Ommelander Courant, 10 juli 2008)
DUBBELCONCERT MIDDELSTUM
‘Vanmiddag mág het!’
schreef Kees
Steketee in de toelichting bij het
programma van zijn
orgelconcert. Zijn
uitspraak sloeg op het
programmaonderdeel ‘Sortie’ van
Louis
James Alfred Lefébure-Wély (1817-1870).
Het stuk werd door diens
muziekuitgever
aangekondigd met: 'De speler oordele
zelf, is dit een banaal
stuk, of een
enthousiaste uiting van bourgeoisie-
orgelkunst?' Kees Steketee nam
dit stuk
op in zijn programma getiteld ‘Toccata’,
dat hij uitvoerde
zondagmiddag
jongstleden. Ons commentaar: iedere
banaliteit heeft zo z’n eigen
schoonheid.
En zonder dit stuk als banaal te willen
betitelen, Steketee bracht
die
schoonheid naar voren; muziek wás
het…
En dat geldt voor eigenlijk
alle programmaonderdelen van zowel Henk Veldman, die
vooraf aan het
orgelconcert in Middelstum het Hemony-carillon bespeelde, óók
getiteld:
‘Toccata’, een term van Italiaanse afkomst, met de betekenis van
‘aanraken’.
Nauwelijks beroerde de beiaardier van het 17de-eeuws instrument de
klavierstokken, of daar daalden de heerlijke, sprankelende klanken van deze
beiaard
over het grote aantal luisteraars (75) dat zich op het gazon had
verzameld, neer.
Meteen bij zijn opening met ‘Toccata’ van Sweelinck
(1562-1621) ontstond er
bij het publiek een feest van herkenning. Velen onder
hen behoren inmiddels tot de vaste
bezoekers van de zomerzondagmiddagconcerten
in Middelstum. En het was
opnieuw heerlijk toeven daar, in de zon, met een
beetje wind, een kopje koffie of
thee met een versnapering. Vanuit de wijde
regio weten muziekliefhebbers zo’n
zondagmiddag te waarderen. Een klaterende
waterval, zo zou je de luit- en
cistermuziek van Francois (1571-1596) kunnen
beschrijven. Deze werd gevolgd door
ietwat volumineuze muziek van Holborne
(1545-1602). Het tastende karakter ervan
was goed op te merken in Henk Veldmans arrangement. Overigens, álle
arrangementen waren van de Middelstumer
beiaardier zelve. Bijzonder en opvallend
was wel de klaviermuziek van Gerard
Hengeveld (1910-2001), wiens ‘Cha-cha-cha’
en ‘blues’ het publiek erg
verraste. Henk Veldman sloot af met een improvisatie, óók
een toccata. De
luisteraars die hem zagen spelen - via de beeldverbinding -
konden zowel zien
als horen hoe hij daarin steeds meer op dreef kwam.
En dan blijft het nog een
muziekfeest als Kees Steketee vervolgt op het Van
Oeckelenorgel in de Hippolytuskerk. Met een variant op de toelichting bij ‘Sortie’
mogen we wel
zeggen: ’Vanmiddag gáát het!’ De altijd imponerende ‘Toccata en
fuga’ van
Johann Sebastian Bach (1685-1750) vormde de opening. ‘Wát een
drukte’, zo zou
men mogen zeggen. Daarbij vergeleken is ‘Toccata in F’ van Dietrich
Buxtehude
aanmerkelijk rustiger, maar blijft wél toccata. ‘Zware kost’ mag ook de
Toccata Psalm 146 van Jan Zwart (1877-1937) genoemd worden; en - Kees had al
de suggestie gewekt - zijn Improvisatie vormde nu eens geen spetterend slot
van de
orgelbespeling, maar een rustpunt, althans als we het laatste deel niet
beschouwen,
dát ging in sneltreinvaart. Over virtuositeit gesproken! Er ging
een algemeen
gegniffel, gepaard met veelbetekenende blikken de kerk rond. Het
‘Nun bitten wir
den Heiligen Geist' van Micheelsen (1902-1973) was ook
overdonderend, maar dan
vanwege de mooie samenklanken. Het vormde zeker een
contrast met het erop
volgende genoemde ‘Sortie’ van Lefébure-Wély, dat
spektakel was…. Een koraal
‘Was Gott thut das is wohlgetan’ van Alexandre
Guilmant (1837-1914), met erg
droefgeestige muziek, maar wél met een
gigantische apotheose ging vooraf aan het
slotstuk, de eveneens bekende
Toccata in G van Théodor Dubois (1837-1924), dat
als een wervelende uitsmijter
mocht fungeren.
Evenals Henk Veldman mocht
ook Kees Steketee - beiden zijn als musicus
verbonden aan de Hippolytuskerk,
resp. als beiaardier/organist en als organist - een
daverend applaus in
ontvangst nemen van muziekliefhebbers, die twee uur lang
hoogstaande musici
bezig zagen en hoorden.
De Commissie Hemony Beiaard
en de Middelstumer Orgelcommissie mogen zich in
de handen wrijven …..
Reinder Tuitman
> STARTPAGINA
> IN DE PERS